Χάσανε έναν άνθρωπο.

Έναν άνθρωπο που δεν έλεγε τρίχες. Που δεν θα είχε θέση στο στόμα του για μένα. Δεν μπόρεσαν αυτόν τον άνθρωπο να τον κρατήσουν. Δεν ήταν άξιοι. Δεν τους άξιζε ίσως. Ωστόσο τον έκαναν να υποφέρει. Τον έλεγαν Αμαλία. Και τώρα ένας άνθρωπος ολόκληρος πετάει εκεί πάνω. Με τις ψυχές και μένα. Ολόσωμος, αρτιμελής πάει να πει. Και χωρίς πόνο.
Έφυγε με μία έκκληση -εντολή. Η ανθρωπότητα να αγαπήσει τον άνθρωπο. Βγήκανε σήματα και μπάνερς και κονκάρδες θα βγουν. Και θα έχει η ανθρωπότητα δουλειά, ψωμί να φάει. Συγχωρεσέ τους άνθρωπε Αμαλία. Οι άνθρωποι ποτέ δεν αλλάζουν. Είναι έτσι ή έτσι.

Γύρισα για να πέσω στα πιάτα τους.

Είδα ψυχές

Λευκές και μαύρες. Άλλες να πετούν κάθετα άλλες οριζόντια. Άλλες να έχουν ανοιχτά τα μάτια κι άλλες κλειστά. Άλλες να τραγουδούν κι άλλες να κλαίνε. Άλλες να λένε παράδεισο τα σύννεφα κι άλλες κόλαση. Άλλες φαλακρές και άλλες γεμάτες από μεταξένιες αδελφές.
Δεν είδα όμως πουθενά, πουθενά άλλη τρίχα μόνη της στο σύμπαν. Πουθενά. Καμιά δεν θέλει να πετάξει ελεύθερη μέσα του. Καμιά δεν θέλει να μην ανήκει σε γένος. Τι θλίψη...

Άσπρη

Μετά από μήνες και μήνες περιπλάνησης στον κόσμο, γύρισα άσπρη. Το τοπίο μαύρο. Δεν θυμάμαι αν εγώ το άφησα έτσι. Μια φίλη που είχα, χάθηκε, ελπίζω να είναι καλά.
Κάποιοι άλλοι πέταξαν την προβιά και μεταμορφώθηκαν σε λύκους.
Δεν αναγνωρίζω τίποτε και κανένα. Το χειρότερο, δεν ξέρω αν εδώ κάποτε ήταν το σπίτι μου.
Ελπίζω να έχει καταρρεύσει κι όχι που από λόγους αμνησίας δεν το βρίσκω.
Θα κοιμηθώ σήμερα σ' ένα παγκάκι και αύριο, θα συνεχίσω το ταξίδι στο άχρονο.
Εδώ συναπαντώ πια μόνο, αρώματα στον αέρα.

trixes

trixes

Ένας τρίχος κλέφτης

Κλέφτης και μαϊμού Τρίχας εμφανίστηκε στην τριχοθάλασσα.. . Συγχίστηκα. Μια τρίχα πετούσε και καθόλου δεν σταματούσε
δεν σταματούσε
δεν σταματούσε

Μόδα

Τους έπιασε όλους που λες, μια υστερία απόδειξης ταυτότητας. Με είδα να γίνομαι μόδα στη φανφάρα των αποδείξεων και τρόμαξα παιδί μου! Δεν μας αφήνουν ήσυχες επιτέλους; Να γαργαλήσουμε ανενόχλητες τη μύτη και τα πλάγια της γλώσσας των μπουκωμένων στομάτων; Να έχουν χάρη που φύσηξε πάλι ο βοριάς. Αλλιώς θα τους έδειχνα ποια είμαι εγώ! Ρε ξέρετε ποια είμαι εγώ;

Που είσαι φίλη μου;

Πετώντας από το ένα blog στο άλλο, είδα πολλές αδελφές μου να παρασύρονται στον αέρα. Είδα ακόμα και κάτι άλλες, άγνωστες, που είχαν στην άκρη τους κολλημένη πυτιρίδα, γυλιστερές κατά άλλα, κόσμιες και κομματάκι υπεροπτικές. Ήτανε βλέπεις τρίχες που έπεσαν από κεφάλια σοφά. Αυτές οι τελευταίες, είναι ανεκπαίδευτες στους τυφώνες, ακόμη κι ένα αεράκι απαλό τις πανικοβάλει, τι θα πάθεις δηλαδή κυρά μου; το πολύ πολύ να φύγεις από τη σφαίρα των blogs είτε πάνω στο κεφάλι αυτουνού που σε κατέχει, είτε μόνη σου. Και να παρακαλάς να φύγεις μόνη σου, γιατί αν πάρεις και το μαλάκα μαζί, θα έχεις ν' ακούς μια ζωή για την άπονη ζωή που τον πέταξε στην άκρη του δρόμου τον αδίκησε.
Είχα μια φίλη που ερχόταν εδώ, έτσι απλά μου χτύπησε μια μέρα την πόρτα και είπε γεια. Εγώ είμαι το κυκλοδίωκτον. Πολύ το χάρηκα που δεν την πτόησε η τότε πειρακτική μου διάθεση. Ελπίζω να μη της βγαίνουν αναδρομικά τα πειράγματα. Με την εξέλιξη της κατάστασης τις τελευταιες μέρες, εγώ ευτυχώς έλειπα. Ωστόσο δεν ξέρω αν μέσα στη δίνη που συμπαρέσυρε ανώνυμους και επώνυμους bloggers, η φίλη μου παρασύρθηκε ή, αποφάσισε κι αυτή να συνεχίσει το μοναχικό της ταξίδι σε άλλες παραλλήλους.
Μου λείπεις κυκλοδίωκτον. θα ήθελα όταν επιστρέφω να βλέπω έναν φίλο στη γη.

μια τρίχα ποτέ δεν είναι μόνη

Τον εμπιστεύτηκα γιατί δεν είχε μαλλιά. Και θα' μουν η μόνη τρίχα στο κεφάλι του. Χαχαχα!

Υπεξενάχτηκα στα πελάγη των κεφαλιών. Πάρα πολλές τρίχες είναι δέσμιες του δέρματος. Άλλες κυκλοφορούν χωρίς αφεντικό και ταυτότητα προέλευσης πάνω από τα πιάτα. Είδα και μερικές να κρέμονται από στόματα. Αυτές ήταν και βαπτισμένες. "Ποιότητα, κουλτούρα, τέχνη, συλλογική συνείδηση, ατομική συνείδηση, εγώ, εμείς κι αυτοί" ρε τι τραβάνε οι αδελφές μου.

Μια μαύρη λαδομπογιά μου την είχε στημένη στην ταράτσα. Αργά με πλησίαζε σαν λάβα ηφαιστείου. Πέταξα μέχρι την πεζούλα και μετά προσγειώθηκα σ' ένα κεφάλι. Βρωμούσε μπαγιάτικες σκέψεις. Πήδηξα κάτω αλλά ποτέ δεν βρήκα τη γη.