Μια μαύρη λαδομπογιά μου την είχε στημένη στην ταράτσα. Αργά με πλησίαζε σαν λάβα ηφαιστείου. Πέταξα μέχρι την πεζούλα και μετά προσγειώθηκα σ' ένα κεφάλι. Βρωμούσε μπαγιάτικες σκέψεις. Πήδηξα κάτω αλλά ποτέ δεν βρήκα τη γη.
2 comments:
Anonymous
said...
Καμιά φορά η πτώση είναι άνοδος. Ϊσως γι αυτό δεν βρήκες τη γη...
2 comments:
Καμιά φορά η πτώση είναι άνοδος. Ϊσως γι αυτό δεν βρήκες τη γη...
κι ακόμα πηγαίνω...
Post a Comment